dag 22 t/m 27

17 november 2010

 

Dag 22:

Cusco -> Puno;  Van Peru naar Bolivia. We zijn uit de competitie gestapt omdat we wederom problemen hadden met de hydraulische koppeling. Ongeveer een half uur na de start raakte het slangetje wederom los. Half uurtje gewacht op de service-auto, maar nu anders vastgezet. Hopen dat het nu blijft zitten. Ande3rhalf uur achterstand opgelopen en besloten om uit de competitie te gaan en verder de vintage route te volgen.

 

Dag 23:

Puno -> La Paz; Bolivia is een armoedig land. Geen mooie mensen. Eens een keer geen problemen vandaag.  Maar wat een stad is La Paz het verkeer is onwijs chaotisch. Ongeluk zien gebeuren, een busje werd door een vrachtwagen van achteren geramd en de vrachtwagen reed door.

 

Dag 24:

La Paz ->Uyuni;  Naar de grootste zoutvlakte van de wereld. De bedoeling was dat we met de auto’s eroverheen zouden rijden en onze weg moesten vinden door middel van waypoints (gps-punten). Maar omdat er op de originele route wegwerkzaamheden waren wat voor veel vertraging zou zorgen heb de organisatie besloten om een andere route te rijden. En dat hebben we geweten. 150 kilometer gravel, slechte gravel met washboard (geribbeld). We konden niet harder dat 30 kilometer per uur. De achterkant gleed constant weg. Vandaag 2 auto’s uitgevallen. 1 met kapotte schokbrekers voor die niet vervangen konden worden, omdat het speciale zijn die volgens de verkoper ervan niet stuk konden gaan. En de andere auto een jaguar, die zijn chassis is gescheurd en radiator stuk en een elektrisch probleem en natuurlijk ook zijn schokbrekers. Bij ons ging het goed tot 80 kilometer voor het hotel. Moesten remmen en trapte door de rem heen. Geen remmen meer. Op zich op de gravel wegen geen probleem. Om 19:00 uur bij het hotel. Een zouthotel, helemaal opgebouwd uit zout. De zoutvlakte alleen uit de verte gezien. Omdat we een andere route hebben gereden.

 

 

 

Dag 25:

Uyuni -> Jujuy;  we dachten de ergste dag gehad te hebben, niet dus. Een dikke 220 kilometer slecht gravel met washboard door de bergen. Eerst s’morgens de remmen gemaakt waardoor we later startte. Onderweg veel auto’s met problemen. Paar keer onderweg gestopt om gestrande equipes te helpen met repareren. Waardoor wij veel vertraging opliepen. We reden zo een meetje als laatste. Verkeerde afslag in de woestijn genomen kwamen er al vrij snel achter dat we verkeerd zaten, dus keren. Lukte niet helemaal, vast in het zand. Lukte ons om eruit te komen, kort daarna weer vast in het zand. Maar deze keer lukte het ons niet om eruit te komen. En omdat we op de verkeerde route stonden kwamen er ook geen andere aan. Gelukkig kwamen er snel een auto met lokalen aandik ons geholpen hebben. Terug naarde goede route. Uitlaat hing los, provisorisch opgelost. En rijden maar weer, nog 100 kilometer gravel. Het begon al te schemeren. Om 22:00 uur bij de plaats waar de lunch gepland was. Tanken en naar de grens. Tijdens het tanken kwam de  laatste auto en de service-auto eraan. Met z’n drieën naar de grens van bolivia. Nog 100kilometer over asfalt en gravel. Om ongeveer 00:00 bij grens, kregen te horen dat deze gesloten was. Hotel opgezocht effe lekker douchen dachten we, want we zaten helemaal onder het stof. Maar er was geen zeep en geen handdoek, geprobeerd dit krijgen, begrepen er helaamniets van. Dan maar effe wassen en op laten drogen. En s’morgens wassen en afgedroogd met kussensloop. Wat een dag, weer 2 auto’s uitgevallen die niet meer te reparen vielen. De mensen laten de auto achter en die word door de verzekering opgehaald en naar Rio getransp[orteert

 

Dag 26:

Jujuy -> Resistencia; eerst moesten we nog 300 kilometer rijden van de vorige dag omdat we de grens niet overkonden en daarna nog 800 kilometer van de route van vandaag. Dus in totaal vandaag een dikke 1100 kilometer voor de boeg. Geen problemen gehad kwamen om 22:00 uur in het hotel aan. Iedereen opgelucht dat we er weer bij waren.

 

Dag 27:

Resistencia -> Foz de Igu; Pa erg moe vandaag. Ik zowat alles gereden gelukkig 1 weg. Want van navigeren heeft pa weinig verstand. Vandaag alleen maar een lekke band. En we hebben een gangbare maat, die ze hier niet kennen.

Dag 28;

Rustdag; in de middag met een boot naar de watervallen.

 

Foto’s